Auteur: Arnout

“No one puts their children in a boat
Unless the water is safer than the land”
(Regels uit Home, van Warsan Shire)

Eind 2015 kwamen er 1.008.616 mensen over zee naar Griekenland, Sicilië en Malta. Ze kwamen grotendeels uit landen als Syrië, Irak en Afghanistan en werden in een survey bevraagd naar hun motieven om de oversteek te maken. Ruim 80% was gevlucht voor vervolging, oorlog, honger en onveiligheid, 18% motiveerde zijn komst met economische motieven. Heel anders dus dan de geluiden over ‘gelukszoekers’ kunnen doen vermoeden.
Het onderzoek Mapping Refugee Reception In the Mediterranean: First Report of the Evi-Med Project is half juni gepubliceerd.

Juni 2017
Er wordt nogal wat onzin verteld over asielzoekers. Soms maak ik me er druk om, maar steeds vaker trek ik mijn schouders op omdat je anders geen leven meer hebt.

Grote bewondering heb ik dan ook voor mensen die wel blijven protesteren tegen populistisch geklets over vluchtelingen. En mijn bewondering is des te groter als dat gepaard gaat met een helder verhaal over hoe het wél zit. Hoogleraar migratierecht Thomas Spijkerboer is iemand die dat kan. Ook nu weer in een zeer lezenswaardig artikel in de Groene. Verplicht leesvoer, zeker voor degenen die ons land besturen.

Mei 2017
De discussie popt af en toe op. In mei 2017 weer, naar aanleiding van de vondst van een vrouw die haar biologische vader en spermadonor heeft opgespoord. Hoe zwaar weegt het recht van kinderen om te weten wie hun biologische ouders zijn?

In 1992 schreef ik er een advies over voor de Raad voor het Jeugdbeleid, om te reageren op het conceptwetsvoorstel donorgegevens kunstmatige inseminatie.

In De naam van de ooievaar; een advies over de registratie van donorgegevens bij kunstmatige inseminatie adviseerden we dat de wet moest regelen dat het kind de mogelijkheid heeft te weten wie de donor is en dat deze mogelijkheid niet afhankelijk mag zijn van de toestemming van de donor. Verder stelden we voor om ouders bij de geboorte van hun kind de niet-identificeerbare gegevens van de donor te geven, zodat zij deze in hun opvoeding kunnen integreren. Het zou tot 2004 duren totdat het geregeld werd, en daarom moeten de kinderen die daarvoor zijn verwekt het nog doen met ingewikkeld eigen speurwerk.

Mei 2017
Het leuke van ons werk is dat je steeds interessante mensen en projecten tegenkomt. Ik vind het een eer om getuige te zijn van het werk van Amal Abass-Saal die Inspiratie Inc. in Almere heeft bedacht en steeds verder ontwikkelt. Inspiratie Inc. verenigt mensen en activiteiten rond sociaal ondernemerschap. Amals creatieve brein en ideeën staan haaks op hokjes- en harkjes-denken. En juist haar organische ontwikkelmodel biedt ruimte aan heel verschillende mensen, uit Syrië en Eritrea en uit de Hollandse klei. Ze ontmoeten elkaar, maken samen mooie dingen, bouwen huizen, leren.

Als adviseur en lid van de Raad van Advies mag ik meedenken over de koers en methode en de plek van kinderen en hun rechten daarin. Het is zelden dat de naam van een organisatie zo 1-op-1 samenvalt met dat wat ze doen: inspiratie bieden.
Lees meer over Inspiratie Inc.

Mei 2017
Welke rol moeten kerken spelen voor vluchtelingen? Die vraag stond centraal tijdens de werkconferentie op 19 mei 2017 in Utrecht. Een belangrijke vraag omdat vrijwilligers van kerken heel actief zijn voor vluchtelingen, omdat barmhartigheid en rechtvaardigheid belangrijke geloofsnormen zijn en omdat kerken het soms spannend vinden om zich met politiek te bemoeien. Maar, zoals een spreker zei: “Niets doen, is ook een politieke keuze”.

Karin had de eer om een presentatie te geven over de rol van het Kinderrechtenverdrag in de lobby voor vluchtelingenkinderen. Hoe kun je dit krachtige instrument inzetten als breekijzer om de situatie van deze kinderen te verbeteren? “Begin om het niet normaal te vinden dat er lagere normen voor vluchtelingenkinderen worden gehanteerd.”

Geesje Werkman nam op deze dag afscheid van Kerk in Actie. Een prachtmens die gevoel, geloof en verstand feilloos weet te combineren in haar inzet voor kinderen. Ze zal gemist worden!

Mei 2017
Op woensdag 17 mei 2017 werd het visiedocument Kind en armoede – Visie op een kindpakket voor Bonaire aan het bestuurscollege van Bonaire aangeboden. Het rapport bevat een advies over het gefaseerd invoeren van een kindpakket op Bonaire.

Op Bonaire groeien ruim 4.000 kinderen van 0 tot 18 jaar op, waarvan een aanzienlijk deel geconfronteerd wordt met de gevolgen van armoede. Een kindpakket is een goed instrument om deze gevolgen van armoede voor kinderen te bestrijden, zoals deze al generatieslang worden doorgegeven.

Op 22 februari gaf het bestuurscollege van het openbaar lichaam aan Kind met recht opdracht tot het opstellen van een visiedocument over kindpakketten aansluitend bij het Programma Kindgericht armoedebeleid. In het kader van de opdracht zijn 40 professionals geïnterviewd en is de recente literatuur bestudeerd. Daarnaast hebben 48 professionals en 22 kinderen inhoudelijk gereageerd op een enquête over het kindpakket.

April 2017
Soms kan een idee in je hoofd uitgroeien tot een droom.

Dit is er zo een.

Zou het niet mooi zijn als alle kinderen die op Bonaire, Statia en Saba op school zitten, tussen de middag met elkaar een gezonde warme maaltijd eten?

Met veel groente die ze zelf verbouwen en waarvan ze dus begrijpen dat die niet in een fabriek wordt gemaakt. Met liefde klaargemaakt door henzelf zodat ze groente en fruit meer waarderen en lol krijgen in koken voor elkaar. Met les in wat gezond is en wat minder. Met etiquette over ‘hoe het heurt’ aan tafel, uitgaande van respect voor elkaar en het eten. Met ouders die kunnen aanschuiven tegen een geringe vergoeding of die helpen koken bij de jongsten. Met horecastudenten van het MBO die kunnen oefenen door eens per week de kinderen te bedienen alsof ze beroemdheden zijn. Met …. Voor rijk en arm, alles voor iedereen.

En dan opeens zie je dat het helemaal niet zo’n rare droom is. Dat het zelfs een goed idee is. De hoogleraren Van Schayck, Seidell en Jansen zeggen het in de krant van 14 april 2017 zelf.

Wat houdt ons nog tegen!?

April 2017
De Onderwijsinspectie komt met alarmerend nieuws: de kwaliteit van kindertekeningen is de afgelopen tijd achteruit gehold. Als oorzaken noemen ze de snelheid van de beeldcultuur, de digitalisering, versnippering van het wereldbeeld (whieh!) en onvoldoende tekenonderwijs.

Hoogste tijd voor actie om de koppoters, regenbogen en hark-handen niet te laten uitsterven. Ga tekenen met je (klein)kind, buurmeisje of –jongen, of desnoods zelf, en maak er een feest van. Wellicht heb je iets aan de tips uit mijn boek uit 2003.

Maart 2017
Masterstudenten Demografie aan de Rijksuniversiteit Groningen krijgen tijdens hun opleiding enkele gastcolleges. Kind met recht was gevraagd om geïnteresseerde studenten uit onder meer Indonesië, Duitsland, Midden-Amerika, Syrië en Nederland op 16 maart 2017 over kinderrechten te vertellen. Daarnaast wilden ze graag meer horen over gevluchte kinderen, het monitoren van de kinderrechtensituatie in Caribisch Nederland en over Karin’s loopbaan.

Het werd een inspirerend twee uur durend college, waarin studenten actief meededen en meedachten bij vragen die Kind met recht in de praktijk tegenkomt.

Maart 2017

Op 7 en 8 maart 2017 vond op Bonaire een opvoedconferentie plaats onder het motto ‘It takes an island to raise a child’. Opvoed-professionals van de zes eilanden in het Caribisch deel van het Koninkrijk der Nederlanden en Nederland ontmoetten elkaar.

In de maanden voor de conferentie werden op ieder eiland opvoedervaringen uitgewisseld en verzameld. Deelnemers presenteerden deze tijdens de conferentie aan elkaar en konden met de opgedane ervaringen hun opvoedvisie verder vormgeven. Hiermee komt ‘positief opvoeden’ als norm een stap dichterbij.

Het initiatief voor deze conferentie kwam van de Taskforce Kinderrechten. Samen met Job van Velsen van EtuConsult was Kind met recht verantwoordelijk voor het inhoudelijke programma. De conferentie was een mooi succes.